De gezondheid van de dobermann heeft onze voortdurende aandacht. We kunnen stellen dat de Dobermann in het algemeen een best gezond ras is en dat willen we zo houden, dus we moeten allert zijn.
We richten ons vooral op aspecten, waarvan we het idee hebben, dat we daar met de nodige aandacht verbetering in aan kunnen brengen. We zijn op deze manier geconfronteerd met een oogaandoening, PHTVL, zo hebben we te maken met heupdisplasie, zo zien we de Von willebrand disease en DCM (een hartfalen). Nogmaals In vergelijking met andere rassen is de Dobermann een best gezond ras.

HeupDysplasie
Na een jarenlange selectie komt dit nog maar heel zelden voor en vaak is het het gevolg van een trauma of verkeerde belasting in de opgroei fase. Elleboog dysplasie komt niet voor.

De oogziekte PHTVL
is dankzij een stringent fokbeleid goed onder controle en komt niet echt meer voor. Zo goed zelfs, dat er geen noodzaak van controleren van nesten meer aanwezig is.

Von Willebrand Disease (vWD)
– een bloedstolling ziekte. Met een DNA test weet je of de hond er genetisch mee belast is en zo kun je bewuste en zekere keuzes maken om ervoor te zorgen dat in een nest geen lijders worden geboren met een vWD aandoening, met dragers kun je fokken, dragers ondervinden er geen last van.

DCM – hartspierziekte
die gekenmerkt wordt door een verminderde spierkracht van de hartspiercellen, gevolgd door een verwijding (dilatatie) van het hart of een hart ritme stoornis. Deze ziekte is verspreid door de hele populatie en komt voor in alle lijnen. Omdat het zich ontwikkelt op oudere leeftijd is het, zolang er geen genetische test voor is, moeilijk volledig uit te sluiten. Ons fokbeleid is erop gericht om in de fokkerij zo veel mogelijk zekerheid te creëren om DCM te voorkomen. In een nauwe samenwerking met Nederlandse cardiologen wordt ons folkbeleid vorm gegeven. Al onze fokteven worden gescreend op DCM, ook de dekreuen die we gebruiken moeten een DCM test hebben zonder afwijkingen, voordat de hond wordt ingezet voor de fok.

Wobbler
Wobbler is tegenwoordig een verzamelnaam voor alle problemen van nek en rug waardoor de hond een specifieke wobbelige gang vertoond.  De klassieke en ook erfelijke vorm van Wobbler manifesteert zich al op zeer jonge leeftijd en is zeker bekend bij Duitse doggen. Het is een vernauwing in het zenuwkanaal bij de Atlas en de Draaier,  dit zijn de 1ste en 2-de nek wervels. 

Gelukkig komt dat fenomeen niet voor bij de dobermanns.  Wat we zien bij de dobermanns is de instabiliteit tussen de 5-de en 7-de nek wervel. Iets wat  zich ontwikkelt als gevolg van een verkeerde constructie in combinatie met het hoge temperament van de hond. Logischer wijs kun je dus veel problemen voorkomen door aandacht te geven aan de constructie van de hond.

Een goede constructie is zeer essentieel voor een beter uithoudingsvermogen en het voorkomen van blessures en vroegtijdige slijtage. Dit is dus iets waar wij als fokkers zeker wat aan kunnen doen.