DV KÖRUNG, 2016

Het was voor de deelnemers een gespannen avontuur. Wachten, kijken naar anderen, in de hoop en de verwachting dat zij het beter zouden doen dan die anderen, gevolgd door de twijfel. en dan nog eens een pauze en dan nog het bekijken van andermans capriolen en dan is het jouw beurt eindelijk. (kan ik echt wat mijn voorgangers ook of juist niet konden. Doe ik het nog steeds voor mijn plezier) Gespannen gezichten stakke spieren en vol van concentratie.
Van de 17 ingeschreven teams, betraden er 15 uiteindelijk het veld en hiervan zijn er 13 geslaagd en dus 2 afgewezen

Patrik met Lexus moesten de kop afbijten ze moesten aangekeurd worden voor het Leven dus waren als eerste aan de beurt. Lexus is een kalme, zekere hond, sterke en vaste bijter, toch kreeg ik kippenvel bij wat ik zag bij het pakwerk. Het was een zwaar, belastende, grof en niet erg hond vriendelijke aanpak. Bij iedere hond was de spanning om te snijden. Op het korte werk, op twee uitzonderingen na, ging iedere hond van de mouw af ! En niet in alle gevallen was dat te wijten aan de honden, ze werden er gewoon af geschud. Zo Lexsus , Morax en Mera vlogen er eerst op de korte werk vanaf, maar ze zetten gelijk een flinke aanval in en dan is vast ook goed vast!
Het lange werk was ook heftig maar in mijn ogen technisch toch goed uitgevoerd door de andere pakwerker. Er waren ook wat honden die daar af zijn gegaan maar degenen die goed waren, die bleven ook hangen en dat waren zeker Lexus, Morax en Mera. Een snelle flinke aanval, een klap op de mouw en vast!!! Het vliegen door de lucht, het vangen van stokslagen en dreigingen maakt ze niets uit ze bleven moedig in de strijd. Lossen deden ze allen op commando! Geweldig was dat om te zien!
Mera en ik waren als laatste aan de beurt , dan heb je al zo veel gezien en gaat er zoveel door je hoofd, maar je staat op het veld en de rest is als in een film waarin je beland bent. Het showen en meten van je hond, je loopt een programma, het gaat goed… , aanvallen uit de verstek is bloedstollend, maar geweldig, en dan de lange afstand… ze gaat als een raket.. het publiek is muisstil, zijn ze er nog wel, en dan de klap, Mera hangt en vliegt door de lucht en tegelijkertijd de ontlading van de gespannen toeschouwers met een doorleefd niet eindigend juichend applaus. Geweldig mooi werk. Het is binnen!
Blij en trots liep ieder van ons het veld af. Drie Nederlandse honden hebben de zware Körung doorstaan! ze zijn fok aanbevolen, en dat is niet zo maar iets. Dat besef je pas als je zelf door die molen gegaan bent! Voor mij was het eerste keer, en ik kan zeggen – mijn groot respect voor iedereen die het heeft aangedurfd!

*****